Η συνάντηση των συμμαθητών μας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Αμφικλείας από το 1963 μέχρι το 1969 ( Βίντεο & Φωτο)

                   ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

     Κυρίες και Κύριοι ,

     Σεβαστές μας & ανεκτίμητες Καθηγήτριες ,

     Πολυαγαπημένοι μας Συμμαθήτριες & Συμμαθητές ,

     Σύζυγοι & συμπαραστάτες μας στο στίβο της ζωής ,

     Κε Λυκειάρχα ,

     Φίλες και Φίλοι μας .......

Από το βήμα αυτό και για λογαριασμό των συνδιοργανωτών της εκδήλωσης , με τη σειρά μου Σας καλωσορίζω .

Η παρούσα παρουσίαση είναι κοινή με τον συμμαθητή μας Χρήστο Μουτσιανά .

Κατά πρώτο οφείλω να εκφράσω την ευαρέσκεια όλων των παρευρισκομένων στους κκ Λυκειάρχη και Γυμνασιάρχη Αμφίκλειας για την συμπαράσταση και τη βοήθεια που μας παρείχαν είτε με την αυτοπρόσωπη συνεισφορά τους στην παρούσα εκδήλωση είτε με το υλικό του αρχείου τους που έθεσαν στη διάθεσή μας .

Επίσης να ευχαριστήσουμε όλοι το Δήμο Αμφίκλειας – Ελάτειας για την παραχώρηση της παρούσας αίθουσας και των ευκολιών της .

 Σήμερα μπορεί οι περισσότεροι να μην αναγνωριζόμαστε μεταξύ μας (βλέπετε είναι πάρα πολλά τα χρόνια !) , συνεχίζουμε όμως να έχουμε μεταξύ μας ένα πολύ ισχυρό σύνδεσμο : Το σχολειό μας .

Η σημερινή συνάντηση των συμμαθητών μας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Αμφικλείας από το 1963 μέχρι το 1969 , 47 χρόνια μετά τον Ιούνιο του 1969 , δηλαδή σχεδόν μισό αιώνα μετά , δεν μπορεί παρά να είναι κυριολεκτικά συγκινητική ! Reunion 2016 ! Απίστευτο !

53 χρόνια γνωριμίας από το 1963 . Ποιος να το φανταζόταν , ποιος να το πίστευε ! Κι όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό .

Πρωτογνωριστήκαμε , οι περισσότεροι , στις Ισόγειες αίθουσες του Γυμνασίου , 45 – 50 μαθητές στοιβαγμένοι σε 2 τμήματα .

Από τότε πέρασε μισός αιώνας επιβίωσης .

Ξεκινήσαμε σαν 12χρονα παιδάκια , αποχαιρετιστήκαμε σαν άβγαλτα 18χρονα επαρχιωτόπουλα το μακρινό 1969 για να ξανοιχτούμε στο στίβο της κοινωνίας ή και της ζούγκλας , αν θέλετε , με σκοπούς , όνειρα , φιλοδοξίες μα και ματαιοδοξίες , «Να κυριεύσουμε τον κόσμο , να κερδίσουμε μια καλλίτερη ζωή»!

Τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε , ότι από όσα απέκτησε ο καθένας , η καθεμία από εμάς , το επιδίωξε , το διεκδίκησε , το κέρδισε μόνος του , μόνη της . Το δικαιούταν , το άξιζε άλλωστε .

Μέσα από προβλήματα , αγώνες , επιτυχίες , απογοητεύσεις , χαρές , θλίψεις , ασθένειες , ιδανικές συνθήκες ή αντίξοες , με καταξιώσεις ή μη κοινωνικές και επαγγελματικές , σήμερα είμαστε εδώ. ΟΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ! Ζήτω Επιβιώσαμε . We Survived, στα νεοελληνικά ! Κα Ανανίκα , συμφωνείτε με τα «βλαχοεγγλέζικά» μου ; 10 ή 11 είχα άλλωστε .

Στέκουμε όλοι συναισθηματικά φορτισμένοι μπροστά στον κατάλογο των 13 οριστικά απόντων από τη ζωή συμμαθητών & συμμαθητριών μας . Δυστυχώς ο χρόνος είναι αδυσώπητος και ο κατάλογος αυτός ολοένα μεγαλώνει . Όλοι & όλες τους θα είναι πάντα στη σκέψη μας . Μαζί τους θα μας ενώνουν πάντα οι πολύτιμες αναμνήσεις μας από τον κοινό μαθητικό μας βίο. Αιωνία τους η μνήμη.

Πιστεύουμε βέβαια , ότι η σημερινή παρουσία όλων μας εδώ , δεν είναι απολογητική , απολογιστική , δυσάρεστη , θλιβερή .

Σήμερα σμίξαμε εδώ για να χαρούμε , άγνωστοι – γνωστοί μεταξύ μας . Να ξαναγνωριστούμε , γιατί όχι !

Αυτά που μας κάνουν χαρούμενους στη σημερινή παρέα μας είναι οι αγνές , άδολες ανεκτίμητες αναμνήσεις μας . Από αυτές θα μπορούμε πάντοτε όσο θα ζούμε να αντλούμε πίστη , δύναμη , κουράγιο , αισιοδοξία .

Μπορεί σήμερα , οι αναμνήσεις αυτές να αποτελούν μόνο ένα μικρό κομμάτι του συναισθηματικού μας κόσμου . Είναι όμως ένα σημείο ακλόνητο , σταθερό , στέρεο . Δοκιμάστηκε , άντεξε τόσα χρόνια .

Μη ξεχνάμε ότι από εκεί ξεκίνησαν πολλές σχέσεις συγγένειας , ακλόνητες σχέσεις φιλίας , σχέσεις συνεργασίας τόσο κοινωνικής όσο και επαγγελματικής .

Είναι η τρίτη συνάντησή μας από το 1969 . Η πρώτη στις 9/11/1991, η δεύτερη 25/1/2002 και τώρα εδώ , πάλι μαζί . Κάποιοι , λίγοι , ήμασταν και στις 3 . Κάποιοι πρωτοβλεπόμαστε σήμερα από τότε . Κάποιοι άλλοι στο μεταξύ , χάθηκαν οριστικά . C ’ est la vie !

Θυμηθείτε τις πλάκες μας στα μαθητικά μας θρανία . Τις κοπάνες . Τα αστεία . Χονδρά και εξευγενισμένα !

Τη «μύγα» του Σκουτέλη .Τις « στριγκή ντόπια φωνή» της Φωφώς, «πες μας ισύ Αφροδίτ κορίτσι ’ μ» ! Τις ειρωνείες της κ. Γεωργίας . Τις σφαλιάρες με το ελαφρύ χέρι ή τις «γραμμικές» προφορικές εξετάσεις μπροστά στον μαυροπίνακα του Μητσόβα . Η λήθη του Μαβίλη ή το lacrimae rerum του Πορφύρα από την αλησμόνητη δασκάλα μου , την κα Ελένη . Την ευγένεια του πιο γλυκού μας δασκάλου , θα έλεγα , που σήμερα απουσιάζει από την εκδήλωσή μας για λόγους ανωτέρας βίας , του κ. Νίκου . Ποιος ξέχασε τη μονομαχία στις σκάλες του el paso , δηλαδή Μανίκας – Μητσόβας . Το «σκοτωθήκαν αλλά όχι και πολύ» του 1963 , αστείρευτες είναι οι αναμνήσεις του καθενός μας .

Ατελείωτες επίσης οι αναμνήσεις από τις πολυήμερες εκδρομές μας στο Ναύπλιο και στην Κέρκυρα , με τους αξέχαστους καθηγητές μας που ανέχονταν τις τρέλες της νιότης μας και που δεν μας αρνούνταν κανένα χατίρι !

Ακόμη και οι ημερήσιες πίσω από το Νεκροταφείο , στο ρέμα της Βαρσάμως στο Κεραμίδι ή κάποιες Πρωτομαγιές στο βουνό – έστω και

αν συνοδευόταν κάποτε και με … αποβολή – είχαν για εμάς ανεκτίμητη σημασία και αξία .

Στην Ακρόπολη το 1968 – όταν γινόντουσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες στο Μεξικό . Αρκετοί θα θυμούνται τις υψωμένες γροθιές των 2 έγχρωμων 200ριδων στο βάθρο . Τότε ακριβώς ήταν .

Η «επανάσταση» με τις λευκές κόλες στη «Λογική» και η 4ήμερη αποβολή (εγώ την είχα κοπανήσει πλαγίως μέσω οδοντιάτρου) .

Η «πορεία διαμαρτυρίας» με μπροστάρηδες τους μεγαλύτερους από μας μαθητές του Σχολείου μας – πρωτάκια εμείς τότε - την 1η Απριλίου 1964 για την Κύπρο μας .

Ο καθένας & καθεμία μας θα μπορούσε να ανασύρει από τη μνήμη του ατελείωτες , το ίδιο αλησμόνητες ιστορίες / περιστατικά .

Καθένας μας θα μπορούσε να βουρκώσει ή να κλάψει από χαρά 50 χρόνια μετά !

Κλείνω εδώ για να σας παρουσιάσουμε σε εικόνα – θυμάστε ότι τότε δεν υπήρχαν και τα Videos – φωτογραφικά στιγμιότυπα , ενθύμια, μαζί με τα γλυκά όνειρα που - αν και δεν διακρίνονται στις εικόνες που θα δείτε – ασφαλώς τα συνόδευαν .

Είναι μικρό μέρος από τις φωτογραφίες , έγγραφα που συγκεντρώσαμε αλλά και που μας στείλατε για την σημερινή εκδήλωση . Όποιος /α νομίζει ότι διαθέτει κάποια άλλα στοιχεία που μπορεί να συμπληρώνουν τη σημερινή παρουσίαση , έχει τη δυνατότητα να μας παραχωρήσει κάποιο αντίγραφό τους για να συμπληρώσουμε τις αναρτήσεις στο Blog των συμμαθητών μας . Έτσι θα γίνουν προσβάσιμα  σε όλους μας και η παραπάνω ιστοσελίδα ένας επιπλέον τρόπος επικοινωνίας μας .

Η αξιόλογη ηλεκτρονική εργασία που θα παρακολουθήσουμε στη συνέχεια - άριστη από αισθητική και καλλιτεχνική άποψη - είναι αποκλειστική πολύωρη προσπάθεια του BLOGER - συμμαθητή   μας   Χρήστου   Μουτσιανά  .   Είναι   μαζί   με   τον   άλλο συμμαθητή μας , τον Γιώργο Ελαφρό , αυτοί που σήκωσαν την περισσότερη προετοιμασία και δουλειά για την επιτυχία  της σημερινής μας εκδήλωσης . Σ ’ αυτούς οφείλουμε την επιτυχία της σημερινής μας συνεύρεσης . Τους ευχαριστούμε ολόψυχα .      

Το υλικό που ακολουθεί είναι φωνητικά ασχολίαστο για να το απολαύσουμε ο καθένας μας .

[      ΕΝΟΤΗΤΕΣ    

Φωτογραφίες Εκδηλώσεων - Δραστηριοτήτων

Φωτογραφίες Εκδρομών (κατά εκδρομή)

Φωτογραφίες μετά το σχολικό βίο !

Κατάλογος Συμμαθητών μας .

Κατάλογος των κατά καιρούς διατελεσάντων αξιοσέβαστων & αλησμόνητων Καθηγητών – ριών μας. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί , – ες που είναι οριστικά απόντες από τη ζωή . Όλους θα τους θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη γιατί με την βοήθειά τους συνέβαλαν μοναδικά, καθοριστικά στη μετέπειτα πορεία του καθενός μας .

Και ο θλιβερός Κατάλογος των οριστικά απόντων συμμαθητών – ριών μας. Αιωνία τους η μνήμη .

Το αντίγραφο της αποφάσεως του Συλλόγου Καθηγητών για την «Λογική» 4ήμερη αποβολή .

Το αντίγραφο της αντίστοιχης αποφάσεως για την πραγματοποίηση της 6ήμερης εκδρομής στην Κέρκυρα με το αναλυτικό πρόγραμμά της . ]                  

Προσωπικά σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να με ακούσετε και, αν περάσουμε καλά, σας ζητώ να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για επανασυνάντηση σύντομα , περισσότεροι , νεώτεροι, ομορφότεροι βεβαίως – βεβαίως κλπ κλπ .

ΝΑ ΗΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ !